Po­trze­ba oj­ca jest wpi­sa­na w oso­bo­wość po­tom­stwa. Obec­nie spo­łe­czeń­stwo nie do­ce­nia ro­li oj­ca w ży­ciu swo­ich dzie­ci. Dla wie­lu lu­dzi oj­ciec ko­ja­rzy się z nie­obec­no­ścią, z lę­kiem, po­czu­ciem za­gro­że­nia. Pra­ca za­wo­do­wa po­za do­mem, ry­wa­li­za­cja i po­goń za suk­ce­sem, brak cza­su dla ro­dzi­ny, brak wspól­nych za­jęć do­mo­wych, spor­to­wych, re­kre­acyj­nych po­wo­du­ją roz­luź­nie­nie wię­zi emo­cjo­nal­nych oj­ca z dzieć­mi.

Ro­la oj­ca w roz­wo­ju i doj­rze­wa­niu dziec­ka jest nie do za­stą­pie­nia. Ła­twiej jest wejść w do­ro­słe ży­cie mło­de­mu czło­wie­ko­wi, któ­ry miał roz­trop­ne­go, do­bre­go, ko­cha­ją­ce­go oj­ca. Oj­ciec roz­bu­dza ma­rze­nia i aspi­ra­cje, prze­ka­zu­je mą­drość ży­cio­wą, wpro­wa­dza w za­sa­dy, nor­my po­stę­po­wa­nia, w świat war­to­ści. Do­bry, ko­cha­ją­cy oj­ciec da­je dziec­ku po­czu­cie sta­bil­no­ści i bez­pie­czeń­stwa, po­czu­cie by­cia ko­cha­nym i war­to­ścio­wym. Oj­co­stwo bu­du­je się na tro­sce, służ­bie, od­po­wie­dzial­no­ści, mi­ło­ści bez­wa­run­ko­wej. Efek­tyw­ne oj­co­stwo wy­ma­ga za­an­ga­żo­wa­nia, to­wa­rzy­sze­niu dziec­ku, umie­jęt­ne­go słu­cha­nia, ser­decz­no­ści, cie­pła, da­wa­nia do­bre­go przy­kła­du. Ta­kie oj­co­stwo umoż­li­wia wła­ści­wie ukształ­to­wa­na mę­skość, doj­rza­łość emo­cjo­nal­na, du­cho­wa, pew­ność sie­bie, od­po­wie­dzial­ność za sie­bie i dru­gich.

Każ­dy chło­piec po­trze­bu­je męż­czy­zny ja­ko wzo­ru god­ne­go na­śla­do­wa­nia. Na­le­ży tak wy­cho­wy­wać chłop­ców, by by­li męż­ni, od­po­wie­dzial­ni, mę­scy, by bu­do­wa­li pra­wi­dło­we re­la­cje z in­ny­mi. Po­trzeb­ne jest by­cie od­po­wie­dzial­nym oj­cem w sfe­rze bio­lo­gicz­nej, psy­chicz­nej, spo­łecz­nej i du­cho­wej, bo tyl­ko ta­kie oj­co­stwo jest speł­nie­niem męż­czy­zny. Mło­dzi męż­czyź­ni mu­szą oj­co­stwo od­kry­wać, świa­do­mie je wy­bie­rać, pie­lę­gno­wać i re­ali­zo­wać w ży­ciu. Obec­nie od­po­wie­dzial­ne oj­co­stwo po­trze­bu­je pro­fe­sjo­nal­nej po­mo­cy pe­da­go­gicz­nej, psy­cho­lo­gicz­nej i du­cho­wej.

dr Jó­zef Wi­niar­ski
re­dak­tor na­czel­ny

No­wy rok roz­pocz­nie­my pró­bą spoj­rze­nia na ma­cie­rzyń­stwo w róż­nych je­go od­sło­nach. Czy ma­cie­rzyń­stwo jest po­strze­ga­ne ja­ko dro­ga oso­bi­ste­go roz­wo­ju? Z czym mie­rzą się ma­my dzie­ci z nie­peł­no­spraw­no­ścią? Czy ist­nie­je pro­blem „wy­pa­le­nia za­wo­do­we­go” mam i czy moż­na mu za­po­biec? Na te i in­ne py­ta­nia od­po­wie­my w stycz­nio­wym nu­me­rze „Wy­cho­waw­cy”.