Drodzy Czytelnicy,

Edukacja zróżnicowana, osobne nauczanie dziewcząt i chłopców, prowadzone jest w oddzielnych szkołach lub w oddzielnych oddziałach klasowych. Ten system kształcenia cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Są u nas takie szkoły i oddziały klasowe, a w szkołach koedukacyjnych edukacja zróżnicowana prowadzona jest na lekcjach wychowania fizycznego. Edukacja zróżnicowana to dobra przestrzeń kształcenia, bo dostosowuje proces dydaktyczny i wychowawczy do tempa rozwoju dziewcząt i chłopców. Umożliwia i ułatwia poszanowanie naturalnych różnic i rozwijanie szacunku do płci własnej i przeciwnej. Inne są potrzeby i możliwości oraz zainteresowania dziewcząt i chłopców. Metodyka nauczania i wychowania, techniki pracy dostosowane do płci zwiększają efektywność w nauce, ułatwiają wyrażanie własnego zdania w swoim towarzystwie oraz sprzyjają rozwojowi cech specyficznych dla danej płci.

Zaprzeczanie różnic między dziewczętami a chłopcami nie ma sensu. Są równi, ale różni. Współczesny świat usiłuje eliminować różnice płci. Zakłada, że zróżnicowanie jest wytworem kultury, a nie natury. Lansuje konsumpcyjny styl życia, zniewala nałogami, pozornymi prawdami. Podzielone, skłócone społeczeństwo, rozkładane od środka przez różne ideologie, nie jest w stanie bronić świata wartości. Edukacja zróżnicowana winna umożliwić pełniejszy rozwój młodego człowieka, stwarzać większe możliwości w podejmowaniu nowych wyzwań oraz większą swobodę wyboru przyszłej drogi zawodowej i życiowej. Należy obudzić człowieczeństwo w uczniach, dążyć do wydobycia pełni ich potencjału, wychowywać dziewczęta i chłopców do pełnienia w przyszłości roli matki i ojca, do odpowiedzialnego i rozumnego korzystania z wolności.