100-lecie urodzin św. Jana Pawła II

Wychowawca | 24 października 2020

Co dziś szczególnie warto przekazać młodym z nauczania św. Jana Pawła II? Jakie słowa świętego Papieża powinny prowadzić dziś nauczycieli i wychowawców, aby dobrze formowali swoich uczniów? Dziś na nasze pytania odpowiada Jerzy Pyrdoł, emerytowany wychowawca i nauczyciel w Zespole Szkól Budowlanych nr 2 w Krakowie, jeden z współtwórców pierwszych edycji Małopolskiego projektu „Mieć wyobraźnię miłosierdzia”.

Wy jesteście przyszłością świata, wy jesteście nadzieją Kościoła. Wy jesteście moją nadzieją”. To przesłanie z początku pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II, skierowane do młodych, było jedną z głównych myśli rozwijanych przez Niego podczas całej posługi jako głowy Kościoła. Pragnął, by wspierali go w wychowaniu młodzieży nauczyciele-wychowawcy. „Zwracam się również do was, drodzy nauczyciele i wychowawcy. Podjęliście się wielkiego zadania przekazywania wiedzy i wychowania powierzonych wam dzieci i młodzieży. Stoicie przed trudnym i poważnym wezwaniem. Młodzi was potrzebują. Oni poszukują wzorców, które byłyby dla nich punktem odniesienia. Oczekują odpowiedzi na wiele zasadniczych pytań, jakie nurtują ich umysły i serca, a nade wszystko domagają się od was przykładu życia. Trzeba, abyście byli dla nich przyjaciółmi, wiernymi towarzyszami i sprzymierzeńcami w młodzieńczej walce. Pomagajcie im budować fundamenty pod ich przyszłe życie” (Homilia w Łowiczu, 14 czerwca 1999 r.).

Ojciec Święty kochał młodych, nawiązywał z nimi szczere dialogi, zwracał się do nich w sposób odważny i prosty. To, co mówił, stawało się dla nich punktem odniesienia, podstawą wyborów, źródłem życiowych inspiracji. Apelował: „Bądźcie na tym świecie nosicielami wiary i nadziei chrześcijańskiej, żyjąc miłością na co dzień. Bądźcie wiernymi świadkami Chrystusa zmartwychwstałego, nie cofajcie się nigdy przed przeszkodami, które piętrzą się na ścieżkach Waszego życia. Liczę na Was. Na Wasz młodzieńczy zapał i oddanie Chrystusowi…(Homilia w Poznaniu, 3 czerwca 1997 r.). I zachęcał: „Nie lękajcie się wejść na drogę waszego powołania, nie lękajcie się szukać prawdy o sobie i otaczającym was świecie”(Homilia w Łowiczu, 14 czerwca 1999 r.).

Podczas ostatniej podróży apostolskiej do naszej Ojczyzny Jan Paweł II w homilii wygłoszonej na krakowskich Błoniach, 18 sierpnia 2002 roku, mówił: „W obliczu współczesnych form ubóstwa, których jak wiem nie brakuje w naszym kraju, potrzebna jest dziś – jak to określiłem w liście Novo millennio ineunte<wyobraźnia miłosierdzia> w duchu solidarności z bliźnimi, dzięki której pomoc będzie <świadectwem braterskiej wspólnoty dóbr> (por. nr 50). Niech tej <wyobraźni> nie zabraknie mieszkańcom Krakowa i całej naszej Ojczyzny”. Słowa te stały się inspiracją do stworzenia przez Samorząd Województwa Małopolskiego, we współpracy z Kuratorium Oświaty, Kurią Archidiecezji Krakowskiej i Diecezji Tarnowskiej, przy współudziale organizacji pozarządowych (m.in. Hospicjum Św. Łazarza, Wolontariatu Św. Eliasza) Małopolskiego projektu „Mieć wyobraźnię miłosierdzia”, przygotowującego uczniów do niesienia pomocy potrzebującym.

Dziś projekt ten (https://www.mwm.edu.pl) jest realizowany przez Instytut Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. Wzięło w nim dotychczas udział ponad 43 tysiące uczniów, niosących pomoc i radość wielu osobom oczekującym pomocy i bliskości drugiego człowieka.

Od momentu rozpoczęcia projektu, w 2007 r., minęło już trochę czasu, zmieniły się warunki życia, zmalała bieda społeczeństwa, ale ludzi potrzebujących pomocy, nie tylko materialnej ale duchowej, przyjacielskiej dłoni, współczucia, troski, ciągle potrzeba.