„Pilnie potrzebna jest wielka modlitwa za życie, przenikająca cały świat” (Evangelium vitae, 100)

„Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą” – mówi Psalm (Ps 127,1). Poruszający przykład związku modlitwy z działaniem daje nam Księga Wyjścia, w opisie walki Izraela z Amalekitami: „Jak długo Mojżesz trzymał ręce podniesione do góry, Izrael miał przewagę. Gdy zaś ręce opuszczał, miał przewagę Amalekita” (Wj 17,11). Modlitwa Mojżesza prowadziła wojowników do zwycięstwa, ale nie zwalniała ich z osobistego wysiłku. Kościół pozostaje wierny tej zasadzie przez wieki – najpierw modlitwa, potem działanie.

Kiedy trzynaście lat temu śp. dr inż. Antoni Zięba, założyciel Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka, wygłaszał wykład w Rzymie z okazji 30. rocznicy powstania Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci, rozpoczął od przywołania z historii Europy wydarzeń, które zawdzięczają swoje powodzenie intensywnej i wspólnotowej modlitwie. „Austriacy pamiętają przecież ich Krucjatę różańcową, zakończoną bezprecedensowym wycofaniem się wojsk sowieckich z okupowanego kraju w 1955 r. – w szczytowym momencie zimnej wojny – mówił. – A przecież w kraju, w którym się znajdujemy, nie trzeba przypominać innych zwycięstw dokonanych dzięki modlitwie — znana jest tu historia Lepanto (1571 r.) czy odparcia ataku Turków na Republikę Wenecką w 1716 r. Były to zwycięstwa oceniane jednoznacznie jako osiągnięte dzięki Krucjatom różańcowym”.

W Polsce czasów komunizmu – zdominowanej przez wszechobecną propagandę, bez wolnych mediów i prasy, nie wspominając o swobodach obywatelskich – Kościół był jedyną areną dialogu. To w tych kręgach – wspólnot duchowych, modlitewnych i intelektualnych – przetrwała czas sowieckiej opresji wolność myśli i wola czynu. A jednak, jak wspomina tamte czasy Antoni Zięba, w 1980 roku zniesienie ustawy aborcyjnej wydawało się rzeczą niemożliwą. Odwagi Bożym szaleńcom dodały słowa ówczesnego papieża, św. Jana Pawła II. „Rok wcześniej zostaliśmy umocnieni pielgrzymką Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny. (…) Papież wtedy powiedział: Niech z tego miejsca do wszystkich, którzy mnie słuchają tutaj albo gdziekolwiek, przemówi proste i zasadnicze papieskie wezwanie do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie! (Kalwaria Zebrzydowska, 7 czerwca 1979 r.). Bezpośrednią inspiracją do zorganizowania Krucjaty były słowa Jana Pawła II: I życzę, i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie, aby była wierna świętemu prawu życia (Nowy Targ, 8 czerwca 1979 r.)”.

W 1980 roku, kiedy w kraju obowiązywała bezwzględna stalinowska ustawa aborcyjna z 1953 r., oficjalne dane statystyczne mówiły o ok. 200 tys. aborcji rocznie. Wiemy, że faktyczne liczby mogły być 3-, 4-krotnie większe. Na rok przed uchwaleniem ustawy o ochronie życia w 1993 r. zarejestrowano ich… 11 tys. W ciągu dwunastu lat nieprzerwanej Krucjaty Modlitwy dokonała się zdumiewająca zmiana świadomości społecznej względem zabijania dzieci nienarodzonych. To właśnie ta przemiana stała się fundamentem umożliwiającym jakiekolwiek działania pro-life w sferze polityki, ustawodawstwa i służby zdrowia. Modlitwa członków Krucjaty wspierała obrońców życia na kolejnych etapach walki o coraz lepsze prawo chroniące godność człowieka od poczęcia. Kolejne wydarzenia były jak mozolna ścieżka na szczyt. Ustawa z 7 stycznia 1993 r. zakazująca aborcji (z trzema wyjątkami), zniesienie jej przez komunistów w 1997 roku i rychłe przywrócenie mocą orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, aż po 2020 rok, kiedy przesłanka do aborcji, zwana powszechnie eugeniczną, została ostatecznie zniesiona jako niezgodna z Konstytucją RP. Dziś jesteśmy blisko celu, jak nigdy dotąd. Radość jest wielka, ale z nowego punktu na szlaku widać dzisiaj kolejne, nowe cele i zobowiązania, wymagające modlitewnego wsparcia.

Bez Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci najważniejsza część działalności pro-life w Polsce – przemiana sumień, serc i umysłów – nie mogłaby się dokonać. Wiedziała o tym garstka świeckich katolików skupionych wokół Instytutu Teologii Rodziny, prowadzonego przez dr Wandę Półtawską i współpracujących z Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Krakowie, którzy zawiązywali Krucjatę 12 października 1980 roku, wiedziały 3 tys. osób, które wówczas wsparły tę inicjatywę jako pierwsze, wiedzą o tym setki tysięcy osób, które przez kolejne 43 lata dołączyły do nich z własną modlitwą. Modlitewne wsparcie działalności na rzecz ochrony życia toczy się w kościołach parafialnych podczas Mszy św. i nabożeństw, jak i w zaciszu domów, często staraniem ludzi chorych i cierpiących, ofiarujących swoje doświadczenia w ofierze Bogu „za tych najmniejszych” (Mt 25,40). Do Krucjaty Modlitwy wciąż dołączają kolejne osoby – można to uczynić w każdym momencie, na dowolnie określony czas (www.krucjata.org). Członkowie Krucjaty zobowiązują się do codziennego odmawiania wybranej modlitwy:

– w intencji dziękczynnej za uratowane dzieci, ocalone sumienia rodziców i pracowników służby zdrowia oraz za wprowadzenie ustawodawstwa chroniącego życie nienarodzonych;

– w intencji przebłagalnej za grzechy przeciw życiu człowieka, popełnione w naszej Ojczyźnie;

– w intencji błagalnej o dalszy wzrost szacunku wobec życia człowieka nienarodzonego, chorego, w podeszłym wieku oraz o wprowadzenie do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej prawnej ochrony życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci.

Każdy członek Krucjaty zobowiązuje się raz w miesiącu w dzień powszedni uczestniczyć we Mszy św. i przyjąć Komunię św. oraz przez czas uczestniczenia w Krucjacie pościć w każdą środę w intencjach obrony życia.

Stałym punktem w kalendarzu miłośników życia jest organizowany co roku przez Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka Tydzień Modlitw o Ochronę Życia. Rozpoczyna się on 19 marca, we wspomnienie św. Józefa, a kończy w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. W tym czasie zapraszamy do wspólnej modlitwy, lektury Słowa Bożego i krótkiego rozważania (aby otrzymać potrzebne materiały, wystarczy zgłosić chęć uczestnictwa na stronie www.pro-life.pl).

Kolejnym wydarzeniem, które korzeniami tkwi w dziele Krucjaty Modlitwy, jest organizowana corocznie w marcu, w sobotę przed Uroczystością Zwiastowania Pańskiego, Pielgrzymka Obrońców Życia Człowieka na Jasną Górę. Msza święta i Droga krzyżowa łączą duchowo działaczy pro-life i indywidualnych pielgrzymów. W tym roku towarzyszyły im również prelekcje dotyczące aktualnych wyzwań w dziedzinie pro-life i świadectwa rodzin.

Wśród inicjatyw modlitewnych Stowarzyszenia w intencji ochrony życia jest też peregrynacja figury Matki Bożej Brzemiennej (wraz z relikwiami krwi św. Jana Pawła II) i towarzyszący jej przewodnik modlitwy, według którego można poprowadzić różaniec, adorację czy czuwanie dla młodzieży. W codziennej, indywidualnej modlitwie pomocny zaś będzie Modlitewnik Obrońcy Życia, wydany przez Stowarzyszenie.

Modlitwy potrzebują dziś obrońcy życia działający w fundacjach, stowarzyszeniach, organizacjach pomocowych i interwencyjnych, rodzice stojący w obliczu życiowych wyzwań, lekarze, farmaceuci, ludzie świata nauki – genetycy, transplantolodzy, biolodzy molekularni, ginekolodzy, chirurdzy. Są wśród nich również dziennikarze i politycy. I oczywiście nauczyciele, wychowawcy i edukatorzy pro-life, którzy kształtują najmłodszych w postawie szacunku dla ludzkiego życia.

Intensywność działań pro-life w Polsce sprawia, że modlitwą obejmujemy coraz szersze kręgi społeczeństwa – już nie tylko tych, którzy walczą z „cywilizacją śmierci”, ale przede wszystkim tych, którzy umacniają rosnącą „cywilizację życia”.

Wśród nich szczególnie ważni niech będą dla nas rodzice dzieci niepełnosprawnych i ciężko chorych. Ci milczący wojownicy, wierni trudnej rutynie dnia, potrzebują naszego wsparcia – modlitwy, Komunii św. w ich intencji, drobnego wyrzeczenia. Sprawiedliwość społeczna ma dzisiaj ich twarz, a świadectwem naszej chrześcijańskiej miłości jest wsparcie dla nich. Niech idee pro-life przemieniają rzeczywistość tak, by była prawdziwym schronieniem dla życia. Pozwalała mu trwać i rozwijać się. Bo – jak lubił powtarzać śp. dr inż. Antoni Zięba – tylko życie ma przyszłość.

Kinga Wenklar

– Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia Człowieka

Materiały edukacyjne PSOŻCz

fot. 123rf.com