Cele:

Dziecko:

– zna imiona wybranych świętych,

– wie, kogo nazywamy świętym,

– dostrzega wartość Balu Wszystkich Świętych,

– radośnie przeżywa wspólny czas zabawy,

– integruje się z grupą poprzez tańce i konkursy,

– włącza się w taniec i śpiew znanych piosenek,

– gestem reaguje na zmianę rytmu i tempa muzyki.

Czas trwania:

2 godziny.

Zakładając, że w Balu Wszystkich Świętych bierze udział więcej klas, odbywać się będzie w dużym pomieszczeniu. Dzieci zbierają się w swoich salach lekcyjnych, następnie całą klasą przechodzą do dużej sali, w której będzie odbywał się bal. Jest ona udekorowana w kolorach białym, niebieskim i żółtym. Mogą ją również ozdabiać wcześniej wykonane przez dzieci prace plastyczne przedstawiające różnych świętych. Drzwi do niej są zamknięte, a uroczyście otworzy je wielkim kluczem np. dyrektor szkoły lub inna dorosła osoba przebrana za św. Piotra. Kluczem otwiera drzwi – wejście do Nieba, do którego przy muzyce np. “Niebiańskie nawoływanie” wchodzą dzieci, przebrane za postacie świętych. Nauczyciele mogą być przebrani za Aniołów, dbających o przebieg balu.

Przy niewielkiej modyfikacji scenariusza, można przeprowadzić bal z małą grupą dzieci.

Przebieg balu:

1. Anielskie powitanie.

Prowadzący bal (osoba przebrana za Anioła) wita uczestników i krótko prezentuje ważność i znaczenie balu świętych, np.: Kłaniam się nisko wszystkim przybyłym na wielki bal. Witam świętych zakonników i zakonnice, świętych duchownych i świeckich. Już wkrótce, bo 1 listopada przypada Uroczystość Wszystkich Świętych – dla nich w Niebie i dla nas na Ziemi to czas wielkiej radości. A radość najlepiej wyrazić poprzez wspólną zabawę. I dlatego za chwilę zaczniemy bal – czas beztroskiego świętowania. Święci przebywają z Panem Bogiem i dlatego są szczęśliwi. My do tego szczęścia dążymy. Święci to nasi bliscy przyjaciele, zacznijmy więc bal zwracając się do nich (dzieci mogą powtarzać):

Święci nasi przyjaciele,

dziś radości będzie wiele,

bo bal wielki zaczynamy,

i Was z serca zapraszamy.

Bal Wszystkich Świętych uważam za otwarty! Zaczynamy!

2. Zabawy integracyjne.

Zabawa 1.

Przed rozpoczęciem balu sprawdzamy, czy każdy święty jest gotowy do balu i zabrał:

– uśmiech, bo każdy święty jest radosny (dzieci uśmiechają się do siebie),

– nogi, bo będą potrzebne do tańca (dzieci poruszają nogami, podskakują, tupią),

– bioderka, bo będą potrzebne do kręcenia nimi podczas tańca (dzieci kręcą biodrami),

– ręce, bo będą potrzebne do wykonania różnych zadań (potrząsają rękoma).

Zabawa 2.

Dzieci swobodnie poruszają się po sali w rytm muzyki, np.: Mocni w Duchu, “Daj, bym kochać Cię mógł”. Gdy muzyka milknie, dzieci starają się przedstawić jak największej liczbie uczestnikom balu imieniem świętego, za którego się przebrały. Czynność tę można powtórzyć kilka razy podczas trwania utworu.

3. Tańce przy piosenkach: wprowadzenie uczestników balu do piosenki “Święty uśmiechnięty”, następnie Magdy Anioł “Coś się święci”, “Pioseneczka”, “Anioł Stróż” – dzieci śpiewają piosenki, swobodnie tańczą.

4. Konkurs.

W konkursie bierze udział 5–6 dzieci z każdej klasy. Dzieci otrzymują duży arkusz szarego lub białego papieru oraz kopertę, w której znajduje się rysunek pocięty na duże części (puzzle), przedstawiający postać wybranego świętego. Zadaniem dzieci jest ułożenie z puzzli i przyklejenie do arkusza postaci oraz jej rozpoznanie i nazwanie. Pozostali uczniowie z klasy dopingują kolegów. Konkurs wygra każda grupa, która wykona zadanie.

W nagrodę dzieci otrzymują cukierek “bożą krówkę”. Po zjedzeniu cukierka i odczytaniu cytatu znajdującego się na papierku, przyklejają go na przygotowaną wcześniej kartkę formatu A3 tekstem do góry.

5. Tańce przy piosenkach: Magda Anioł, “Weź do ręki swą gitarę”, “Ani oko, ani ucho”, “Don Bosco”.

6. Przerwa w zabawie (ok. 15–20 minut). Dzieci wracają do swoich sal lekcyjnych, gdzie mają przygotowany słodki poczęstunek.

7. Zabawa ruchowa: dzieci tańczą w parach w rytm muzyki w wyk. ks. bpa Antoniego Długosza “Chrześcijanin tańczy”, dotykając się wyłącznie wymienionymi przez prowadzącego częściami ciała, np.: dotykają się tylko łokcie, dłonie, kolana, brzuchy, biodra, ramiona.

8. Konkurs.

W konkursie bierze udział 5–6 dzieci z każdej klasy, które nie brały udziału w poprzednim konkursie. Otrzymują dwie koperty – w jednej na kartkach zapisane imiona wybranych świętych, w drugiej ich atrybuty. Zadaniem dzieci jest przyporządkować atrybut do świętego. Pozostałe dzieci z klasy dopingują i mogą pomagać.

Św. Piotr – klucze, św. Krzysztof – Dziecię Jezus niesione na barkach, św. Paweł – miecz, św. Józef – narzędzia stolarskie, św. Wojciech – wiosło, św. Teresa od Dzieciątka Jezus – róże.

Konkurs wygra każda grupa, która poprawnie wykona zadanie. W nagrodę dzieci otrzymują cukierek “bożą krówkę”. Po zjedzeniu cukierka i odczytaniu tekstu znajdującego się na papierku, przyklejają go na przygotowaną wcześniej kartkę formatu A3 tekstem do góry.

9. Tańce i śpiew przy piosenkach: Mocni w Duchu, “W niebie mój dom”, “Należę do Ciebie”, bp Antoni Długosz, “Pan jest Pasterzem moim”, “Jak odnaleźć mam Chrystusa”, “Jak Dawid”.

10. Konkurs.

W konkursie biorą udział dzieci, które nie uczestniczyły w poprzednich dwóch konkursach. Zadaniem ich jest złowienie ryb (ryby z papieru umieszczone w pojemniku, do każdej przyczepiony spinacz).

Instrukcja dla uczestników konkursu: Jesteście Apostołami. Oni łowili ryby siecią, a wy macie za zadanie złowienie jak najwięcej ryb wędką.

Wędka to pałeczka do gimnastyki lub kijek, na końcu przyczepiony jest sznurek zakończony niewielkim magnesem. Dzieci łowią ryby w jednym pojemniku i umieszczają je w drugim pojemniku (potrzebna osoba do pomocy, by zdjąć rybę z wędki). Konkurs wygra każda drużyna, której udało się złowić przynajmniej 5 ryb w ciągu 90 sekund.

W nagrodę dzieci otrzymują cukierek “bożą krówkę”. Po zjedzeniu cukierka i odczytaniu tekstu znajdującego się na papierku, przyklejają go na przygotowaną wcześniej kartkę formatu A3 tekstem do góry.

11. Tańce przy piosenkach: Anna Pyć, “Dzieckiem Bożym jestem ja”, “Kto ma uszy niechaj słucha”, “Czytaj Pismo”.

12. Niebiański raban, czyli korowód świętych.

Podczas utworu “Boża radość jak rzeka”, “Czy wy wiecie, że jesteście świątynią”, wyk. bp Długosz, tworzy się korowód, który radośnie przemaszeruje przez szkołę; jeśli warunki atmosferyczne pozwolą, można również wyjść poza szkołę.

13. Zakończenie balu.

Kończymy bal wspólnym śpiewem pieśni, w wyk. ks. bp. Antoniego Długosza, “Sercem kocham Jezusa”.

Kartki A3 z przyklejonymi do nich tekstami z cytatami świętych, dzieci umieszczają w swoich klasach.

Małgorzata Sasin

– nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej w Szkole Podstawowej nr 62 w Bydgoszczy

fot. Archiwum Fundacji “Żywioły” w Łodzi