Są śro­do­wi­ska, które chcą na­rzu­cić ide­olo­gię gen­der pla­ców­kom oświa­to­wym. Jest to opcja świa­to­po­glą­dowa sprzeczna z chrze­ści­jań­skim sys­te­mem war­to­ści. Nasze czło­wie­czeń­stwo do­maga się by­cia „da­rem” dla dru­giego, prze­strze­ga­nia na­tu­ral­nych i obiek­tyw­nych praw, norm, war­to­ści. Nasze po­stę­po­wa­nie ma być zgodne z za­sa­dami mo­ral­nymi, Dekalogiem, z przy­ję­tym fun­da­men­tem etycz­nym, zgodne z ko­bie­co­ścią lub mę­sko­ścią.

Ideologia gen­der za­kłada, że płeć bio­lo­giczna, z którą się ro­dzimy, jest nie­ważna. Rola ko­biety, rola męż­czy­zny jest na­rzu­cona jed­no­stce przez daną kul­turę, a to ogra­ni­cza jej wol­ność. Natomiast płeć społeczno-kulturową można wy­bie­rać, bez względu na swoją płeć bio­lo­giczną. Płeć społeczno-kulturowa jest ob­ra­zem czło­wieka bez wła­ści­wo­ści, prze­cięt­nego. Gender to ide­olo­gia re­la­ty­wi­zmu etycz­nego w sfe­rze za­cho­wań sek­su­al­nych, to kul­tu­rowe za­gro­że­nie dla mał­żeń­stwa i ro­dziny, to dą­że­nie do roz­luź­nie­nia norm mo­ral­nych w wy­cho­wa­niu pro­ro­dzin­nym. Wchodzenie w gar­ni­tur płci prze­ciw­nej, jest prze­ja­wem nie­doj­rza­ło­ści oso­bo­wej, a de­kon­struk­cja na­tu­ral­nej róż­nicy płci czyni wiel­kie spu­sto­sze­nie w po­sza­no­wa­niu ko­bie­co­ści, mę­sko­ści. Wrodzoną od­mien­ność na­leży re­spek­to­wać i nikt nie po­wi­nien oba­wiać się kul­tury, która do­strzega i sza­nuje na­tu­ralne róż­nice mię­dzy ko­bie­tami i męż­czy­znami.

Rewolucja gen­de­rowa wpływa ne­ga­tyw­nie na po­stawy i za­cho­wa­nia dzieci i mło­dzieży, jest re­al­nym za­gro­że­niem dla pra­wi­dło­wego roz­woju mło­dego po­ko­le­nia. Płeć jest istot­nym skład­ni­kiem struk­tury psy­cho­fi­zycz­nej czło­wieka, nie można jej ba­ga­te­li­zo­wać w wy­cho­wa­niu.

Mamy dwie płcie, męż­czy­zny i ko­biety, różne lecz równe, i tę wro­dzoną od­mien­ność na­leży re­spek­to­wać. Gender nie da się po­go­dzić z an­tro­po­lo­gią per­so­na­li­styczną, bo czło­wiek nie jest istotą bez­pł­ciową. Ta ide­olo­gia za­ciem­nia prawdę o toż­sa­mo­ści czło­wieka, de­pre­cjo­nuje mał­żeń­stwo i ro­dzinę, i znie­czula opi­nię pu­bliczną na de­wia­cje.

Szanujmy toż­sa­mość ko­biety i męż­czy­zny, do­ce­niajmy mał­żeń­stwo i ro­dzinę, a dzie­ciom za­pew­niajmy opiekę i wy­cho­wa­nie w peł­nych ro­dzi­nach. Dostrzegajmy istotę uzu­peł­nia­nia się płci i po­trzebę współ­pracy mię­dzy nimi, ale opar­tej na praw­dzie o oso­bie ludz­kiej.

dr Józef Winiarski
re­dak­tor na­czelny