Zwiększa się liczba wo­lon­ta­riu­szy, osób, które bez­płat­nie, świa­do­mie i do­bro­wol­nie po­dej­mują dzia­ła­nia na rzecz in­nych. Wcentrum za­in­te­re­so­wa­nia wo­lon­ta­riatu jest czło­wiek po­trze­bu­jący po­mocy. Ta po­moc do­ty­czy po­je­dyn­czych osób, grupy osób, in­sty­tu­cji pu­blicz­nych i spo­łecz­nych, or­ga­ni­za­cji, sto­wa­rzy­szeń. Działania wo­lon­ta­riu­szy obej­mują osoby nie­peł­no­sprawne, sa­motne, chore, prze­by­wa­jące w ho­spi­cjach, ro­dziny biedne, wie­lo­dzietne, in­sty­tu­cje i or­ga­ni­za­cje sta­tu­towo zaj­mu­jące się po­ma­ga­niem in­nym.

Ludzie po­trze­bu­jący po­mocy byli, są i będą wo­kół nas. Wolontariat to za­po­trze­bo­wa­nie na czynną mi­łość do osoby w zwy­kłej co­dzien­no­ści, na obec­ność, za­in­te­re­so­wa­nie, udzie­la­nie kon­kret­nej po­mocy.

Jest to dzie­le­nie się sobą z in­nymi, swoim cza­sem, zdol­no­ściami, umie­jęt­no­ściami, wy­ko­ny­wa­nie pracy na rzecz dru­gich. Zadaniem wo­lon­ta­riatu jest do­cie­ra­nie do lu­dzi po­trze­bu­ją­cych, roz­po­zna­wa­nie ich po­trzeb, szu­ka­nie spo­so­bów or­ga­ni­za­cyj­nych, praw­nych i fi­nan­so­wych ich roz­wią­za­nia. Motywacją tej dzia­łal­no­ści jest chęć czy­nie­nia do­bra, po­ma­ga­nia in­nym, zdo­by­wa­nia no­wych do­świad­czeń.

Stykanie się z ludzką bez­rad­no­ścią, do­strze­ga­nie po­trzeb in­nych lu­dzi oraz oso­bi­ste an­ga­żo­wa­nie się w udzie­la­nie po­mocy kształ­tuje po­stawę al­tru­istyczną, mo­ty­wuje do zwal­cza­nia obo­jęt­no­ści spo­łecz­nej, roz­wija oso­bo­wość mło­dego czło­wieka.

W na­szych szko­łach są wa­runki do two­rze­nia wo­lon­ta­riatu. Działania te są wpi­sane w pro­gramy wy­cho­waw­cze, są do­ce­niane w pro­ce­sie wy­cho­wa­nia i sa­mo­wy­cho­wa­nia mło­dzieży. Nauczyciele−wychowawcy przy­go­to­wują uczniów do pracy w ra­mach wo­lon­ta­riatu, ko­or­dy­nu­jąc ich dzia­łal­ność.

W szko­łach Małopolski od kilku lat re­ali­zo­wany jest pro­jekt „Mieć wy­obraź­nię mi­ło­sier­dzia”, w który za­an­ga­żo­wało się kilka ty­sięcy uczniów wraz z opie­ku­nami, a re­zul­taty po­dej­mo­wa­nych dzia­łań są im­po­nu­jące. Krakowski Saltrom (Salezjański Ruch Troski o Młodzież), do któ­rego może się zgło­sić każdy młody czło­wiek po­trze­bu­jący po­mocy, wspa­niale wpi­suje się w za­po­trze­bo­wa­nie spo­łeczne. To dzięki wo­lon­ta­riu­szom oferta Saltromu – pro­fi­lak­tyczna, edu­ka­cyjna, wy­cho­waw­cza – jest tak bo­gata. Mamy wiele przy­kła­dów do­brej prak­tyki wo­lon­ta­riatu w pol­skich szko­łach, o któ­rych pi­szemy w tym nu­me­rze „Wychowawcy”. Warto je upo­wszech­niać.


dr Józef Winiarski
re­dak­tor na­czelny