Po wa­ka­cyj­nym wy­po­czyn­ku ucznio­wie oraz na­uczy­cie­le po­dej­mu­ją trud ucze­nia się – na­ucza­nia, sa­mo­wy­cho­wa­nia – wy­cho­wy­wa­nia. Jest to waż­ny trud, bo od po­zio­mu edu­ka­cji, od efek­tyw­no­ści jej funk­cjo­no­wa­nia na każ­dym po­zio­mie za­le­żą lo­sy mło­de­go po­ko­le­nia.

Na po­cząt­ku ro­ku szkol­ne­go na­su­wa się py­ta­nie: Czy każ­de dziec­ko ma do­stęp do przed­szko­la, czy każ­dy uczeń ma do­stęp do zna­ko­mi­tej szko­ły w każ­dej miej­sco­wo­ści i na każ­dym po­zio­mie na­ucza­nia? Po­ziom kształ­ce­nia za­le­ży od za­cho­wa­nia wła­ści­wych pro­por­cji mię­dzy wy­cho­wa­niem fi­zycz­nym, wy­cho­wa­niem umy­sło­wym oraz for­mo­wa­niem oso­bo­wo­ści. Za­da­niem szko­ły jest wpro­wa­dze­nie uczniów w świat kul­tu­ry zdro­wot­nej oraz na­ucze­nie ich zdro­we­go sty­lu ży­cia i sta­łej tro­ski o kon­dy­cję fi­zycz­ną. Tro­ska o zdro­wie, o ży­cie win­na zna­leźć wła­ści­we miej­sce w hie­rar­chii war­to­ści. W ostat­nich la­tach zwięk­sza się licz­ba uczniów szkół po­nad­gim­na­zjal­nych ma­ją­cych zwol­nie­nia z lek­cji wy­cho­wa­nia fi­zycz­ne­go, ro­śnie nie­chęć mło­dzie­ży do ja­kie­go­kol­wiek wy­sił­ku fi­zycz­ne­go. Do­dat­ko­we lek­cje wy­cho­wa­nia fi­zycz­ne­go nic w tym za­kre­sie nie zmie­ni­ły.

Sport, tu­ry­sty­ka, re­kre­acja, za­ję­cia ru­cho­we pro­wa­dzo­ne w in­te­re­su­ją­cym kra­jo­bra­zo­wo te­re­nie ma­ją du­ży wpływ dydaktyczno−wychowawczy. Po­trzeb­ne są no­we bo­iska spor­to­we, ścież­ki ro­we­ro­we, klu­by spor­to­we oraz lek­cje wy­cho­wa­nia fi­zycz­ne­go i za­ję­cia spor­to­we pro­wa­dzo­ne cie­ka­wie.

Mło­dzi lu­dzie nie ma­ją na­wy­ku ak­tyw­ne­go wy­po­czyn­ku na świe­żym po­wie­trzu. Do­mi­nu­je mo­del spę­dza­nia wol­ne­go cza­su przed ekra­nem te­le­wi­zo­ra, przed kom­pu­te­rem. Brak roz­wi­nię­tych za­in­te­re­so­wań spor­to­wych i źle za­go­spo­da­ro­wa­ny czas wol­ny oraz brak po­czu­cia bez­pie­czeń­stwa gro­zi mło­dym lu­dziom uciecz­ką ku pseu­do­war­to­ściom, ku ku­szą­cej zja­wie pa­pie­ro­sa, al­ko­ho­lu, nar­ko­ty­ku, uza­leż­nie­nia od In­ter­ne­tu, ano­rek­sji, bu­li­mii, itp.

Szko­ła po­win­na za­pew­nić uczniom bez­pie­czeń­stwo fi­zycz­ne i psy­chicz­ne, być przy­ja­zną, in­te­re­so­wać się spra­wa­mi każ­de­go dziec­ka, uczyć zdro­we­go sty­lu by­cia i ży­cia.

Ży­czę wie­lu osią­gnięć w wy­peł­nia­niu za­dań w tym ob­sza­rze oraz suk­ce­sów w re­ali­za­cji na­uczy­ciel­skie­go po­wo­ła­nia.

dr Jó­zef Wi­niar­ski
re­dak­tor na­czel­ny