Edu­ka­cja sek­su­al­na w wie­lu kra­jach Eu­ro­py za­chod­niej jest obo­wiąz­ko­wa, m.in. w Niem­czech, Szwe­cji, Wiel­kiej Bry­ta­nii, a tak­że w Ka­na­dzie i nie­któ­rych sta­nach USA. Szko­le­niem ob­ję­te są nie tyl­ko na­sto­lat­ki, ale rów­nież dzie­ci du­żo młod­sze, cza­sem na­wet przed­szko­la­ki. Jed­nak po­mi­mo ogrom­nych na­kła­dów na edu­ka­cję sek­su­al­ną (w 2010 ro­ku w An­glii wy­da­no 165 mln fun­tów), skut­ki są ma­ło efek­tyw­ne. Dzie­ci sta­ją się ro­dzi­ca­mi, ofia­ra­mi pan­de­mii cho­rób prze­no­szo­nych dro­gą płcio­wą i wie­lu zra­nień psy­chicz­nych. Ma­so­we cią­że nie­let­nich nie wy­ni­ka­ją z bra­ku wie­dzy, bo ro­dza­je środ­ków an­ty­kon­cep­cyj­nych i spo­so­by ich uży­wa­nia tam­tej­sza mło­dzież bar­dzo do­brze po­zna­ła w ra­mach na­ucza­nia szkolnego.Badania wie­lu pro­fi­lak­ty­ków po­twier­dza­ją te­zę, że sa­ma wie­dza nie wy­star­czy. Aby wy­cho­wać mło­de­go czło­wie­ka do od­po­wie­dzial­no­ści w każ­dej sfe­rze ży­cia, szcze­gól­nie w sfe­rze płcio­wo­ści, po­trzeb­na jest for­ma­cja, czy­li kształ­to­wa­nie cha­rak­te­ru. Ten aspekt uwzględ­nia pol­ska szko­ła wy­cho­wa­nia pro­ro­dzin­ne­go. Wy­pra­co­wa­ne i funk­cjo­nu­ją­ce od 13 lat in­te­gral­ne uję­cie ludz­kiej sek­su­al­no­ści (pod­sta­wy pro­gra­mo­we, pro­gra­my i pod­ręcz­ni­ki) moż­na uznać za du­że osią­gnię­cie. Wie­dza bio­lo­gicz­na prze­ka­zy­wa­na jest na­sto­lat­kom w kon­tek­ście in­for­ma­cji z dzie­dzi­ny psy­cho­lo­gii, ety­ki i so­cjo­lo­gii. Sek­su­al­ność czło­wie­ka uka­za­na w per­spek­ty­wie mał­żeń­stwa i ro­dzi­ny nie krzyw­dzi i nie de­pra­wu­je. Je­śli przy­go­to­wa­ny na­uczy­ciel (nie gi­ne­ko­log czy sek­su­olog, któ­ry nie ma wy­kształ­ce­nia pe­da­go­gicz­ne­go!) do­brze po­pro­wa­dzi ten nie­ła­twy, ale po­trzeb­ny przed­miot „wy­cho­wa­nie do ży­cia w ro­dzi­nie”, wów­czas ro­dzi­ce pol­skich dzie­ci nie po­win­ni mieć obaw. A je­śli, mi­mo wszyst­ko, nie ze­chcą po­sy­łać swo­ich dzie­ci na te za­ję­cia, pol­skie wła­dze oświa­to­we, re­spek­tu­jąc ar­ty­kuł 48. Kon­sty­tu­cji RP, da­ją im to pra­wo.

Głów­nym za­da­niem pol­skiej szko­ły w dzie­dzi­nie wy­cho­wa­nia pro­ro­dzin­ne­go jest wspie­ra­nie dzie­ci i mło­dzie­ży w ich har­mo­nij­nym roz­wo­ju, aby mo­gły kie­dyś za­ło­żyć szczę­śli­we ro­dzi­ny i do­ro­sły do od­po­wie­dzial­ne­go ro­dzi­ciel­stwa.

dr Jó­zef Wi­niar­ski
re­dak­tor na­czel­ny