Ochrona życia człowieka od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci jest powinnością każdego z nas. Budowanie cywilizacji życia wymaga jednoznacznej postawy w kwestii początku zaistnienia osoby, antykoncepcji, aborcji, sztucznego zapłodnienia.

Jesteśmy dziś niejednokrotnie świadkami odrzucania fundamentalnego prawa do życia człowieka jeszcze nie urodzonego i tego, który jest u kresu swej drogi. Według „nowej moralności” prawo do życia może mieć człowiek, który dorośnie do pewnych standardów: będzie niezależny i przydatny dla innych. Samo istnienie człowieka przestaje być wystarczającym powodem, aby szanować jego prawo do życia. Jest to szczególne zagrożenie, bo skierowane do człowieka nie narodzonego ze strony człowieka narodzonego. Człowiek nie narodzony jest skrajnie bezbronny. Jego los (‚być albo nie być’) jest zdany na dobrą wolę tych, od których jest zależny. Tymczasem każde dziecko winno być traktowane jako wielki dar dla rodziców i całej ludzkości. Dziecko poczęte w prawdziwej miłości jest przyjmowane z szacunkiem i miłością, jest bezpieczne. Dziecko kochane jest dzieckiem szczęśliwym.

Najlepszym środowiskiem wychowawczym dla dziecka jest rodzina, rodzina szczęśliwa, która służy rozwojowi dzieci oraz rodziców. Atmosfera domu rodzinnego zależy od przyjętego systemu wartości i sposobu życia. W polskich rodzinach i w polskim społeczeństwie wzrasta szacunek dla życia człowieka od poczęcia aż po naturalny kres.

Zauważa się również spadek społecznej akceptacji zachowań godzących w życie ludzkie – aborcji i eutanazji. Jest to zasługa społecznego nauczania Kościoła oraz działalności obrońców życia. Jednak jeszcze wiele osób musi przyjąć prawdę, że człowiek nie jest rzeczą ale osobą, której życie jest święte.

Wychowujmy młodzież do pięknej i odpowiedzialnej miłości, do poszanowania życia ludzkiego, do afirmacji człowieka, do budowania osobistego szczęścia według określonej hierarchii wartości. Uczmy okazywania wdzięczności za życie, które jest wielkim darem oraz poszanowania godności człowieka, która jako wartość jest do wypracowania w każdym z nas.

dr Józef Winiarski
redaktor naczelny