Nowe od­kry­cia na­ukowe, po­stęp tech­niczny, ży­cie we współ­cze­snym świe­cie wy­ma­gają co­raz więk­szego za­sobu wia­do­mo­ści i umie­jęt­no­ści. Istnieje po­trzeba do­sko­na­le­nia spraw­no­ści in­te­lek­tu­al­nych po­trzeb­nych w pro­ce­sie ucze­nia się, me­tod na­ucza­nia i ucze­nia oraz po­wszech­nego ko­rzy­sta­nia z no­wo­cze­snych tech­no­lo­gii ko­mu­ni­ka­cyj­nych w edu­ka­cji.

Otwarta edu­ka­cja, zbu­do­wana na no­wo­cze­snych tech­no­lo­giach ko­mu­ni­ka­cyj­nych, ofe­ru­jąca in­te­re­su­jącą prze­strzeń ak­tyw­no­ści po­znaw­czej, do­stępną dla każ­dego, to kie­ru­nek zmian przy­szło­ściowy i war­to­ściowy. Edukacja ba­zu­jąca na in­ter­ne­to­wych plat­for­mach edu­ka­cyj­nych, pro­gra­mach kom­pu­te­ro­wych umoż­li­wia ela­styczny pro­ces dys­try­bu­cji ma­te­ria­łów edu­ka­cyj­nych, ela­styczne ścieżki ucze­nia się, in­te­rak­tyw­ność i opty­ma­li­za­cję pro­cesu ucze­nia się.

Otwarta edu­ka­cja wy­maga sto­so­wa­nia róż­nych me­tod ak­ty­wi­zu­ją­cych, cie­ka­wych tre­ści, in­te­re­su­ją­cej formy oraz wła­ści­wego tempa prze­ka­zy­wa­nia in­for­ma­cji. Przy tej for­mie edu­ka­cji po­trzeba kre­atyw­no­ści i ogrom­nego wkładu pracy w przy­go­to­wa­nie za­jęć ze strony na­uczy­ciela.

Zdobywanie wie­dzy za po­mocą otwar­tej edu­ka­cji, drogą na­ucza­nia zdal­nego wy­maga sa­mo­dy­scy­pliny, za­an­ga­żo­wa­nia, czasu i du­żego wy­siłku rów­nież ze strony ucznia.

Szkoła, na­uczy­ciel prze­stali być je­dy­nym źró­dłem wie­dzy dla ucznia. Uczeń ko­rzy­sta z no­wych tech­no­lo­gii ko­mu­ni­ka­cyj­nych, z wielu źró­deł wie­dzy, a na­uczy­ciel staje się prze­wod­ni­kiem po ścież­kach edu­ka­cyj­nych, two­rzy sy­tu­acje sprzy­ja­jące ucze­niu się przez od­kry­wa­nie, eks­pe­ry­men­to­wa­nie, jest eks­per­tem od tech­nik ucze­nia się i spe­cja­li­stą od oce­nia­nia efek­tów pro­cesu edu­ka­cyj­nego. Nauczyciele i ucznio­wie dzielą się na stro­nach in­ter­ne­to­wych do­brymi po­my­słami, do­świad­cze­niami edu­ka­cyj­nymi, two­rząc Otwarte Zasoby Edukacyjne.

We współ­cze­snej szkole kreda i ta­blica nie wy­star­czą. Dziś mamy do czy­nie­nia z in­nym uczniem, z nową rze­czy­wi­sto­ścią edu­ka­cyjną.

Młode po­ko­le­nie po­winno czuć się bar­dziej od­po­wie­dzialne za wła­sny roz­wój, za wy­cho­wa­nie i wy­kształ­ce­nie, za przy­go­to­wa­nie się do do­ro­słego ży­cia, a szkoła musi spro­stać ak­tu­al­nym wy­zwa­niom, musi ade­kwat­nie od­po­wia­dać na po­trzeby i aspi­ra­cje mło­dego po­ko­le­nia.

dr Józef Winiarski
re­dak­tor na­czelny