
Wychowanie to wspomaganie rozwoju dziecka w procesie stawania się człowiekiem na miarę swoich możliwości. To działanie długotrwałe, wymagające udziału osób znaczących dla dziecka. Najlepszym miejscem prawidłowego wychowywania dziecka jest dom rodzinny, pełna rodzina – mama, tata, członkowie rodziny. Szkoła, grupa rówieśnicza, środki społecznego przekazu tylko uzupełniają, wspomagają wychowawczą rolę rodziny.
Efekty wychowawcze zależą od prawidłowych relacji międzyludzkich, od szanowania godności dziecka, od poświęcanego mu czasu, miłości, mądrości, od troski o jego pełny rozwój. Ważny jest dobry przykład, stawianie wymagań i ich respektowanie, przestrzeganie zasad etyczno−moralnych. Młody człowiek ma mieć pewność, że trzeba żyć w prawdzie, postępować dobrze, szukać piękna w sobie i wokół siebie, dążyć do tego, aby być darem dla innych. Dobre relacje z innymi ułatwiają młodemu człowiekowi odnajdywanie odpowiedzi na nurtujące go pytania i wątpliwości w świecie chaosu informacyjnego, różnorodnych postaw, zacierania granicy między dobrem a złem, prawdą a fałszem; wzmacniają poczucie własnej wartości. Zło, agresja, przemoc nie może stać się normą postępowania młodego pokolenia.
Czytaj dalej →