
Dzieci są największym skarbem rodziców, są przyszłością wspólnoty, narodu. Wymagają troskliwej opieki, wychowania, kształcenia, stopniowego wprowadzania w świat wartości, nauki, kultury, sztuki.
Każde dziecko ma własny rytm rozwoju, swoje tempo poznawania otaczającej go rzeczywistości. Zaciekawione światem bada, przeprowadza eksperymenty, stawia wiele pytań i oczekuje na nie odpowiedzi.
Ważne jest, by dziecko mogło otrzymać pomoc, stosowne wyjaśnienia, by stawało się twórcze, otwarte, samodzielne, nawiązywało właściwe relacje z innymi, wykonywało daną czynność tak długo i z taką intensywnością, jaka mu w danym momencie sprawia przyjemność.
Dziecko trzeba kochać, mieć do niego zaufanie, wierzyć w jego zdolności i siły, stawiać jasne wymagania, przydzielać obowiązki domowe na miarę jego możliwości. Trzeba być wrażliwym na los współczesnego dziecka, aby traktować je z należytym szacunkiem i troską, ale nie ma potrzeby spełniania wszystkich jego zachcianek.
Czytaj dalej →