05/2007 Ocenianie zewnętrzne
Nauczanie i uczenie się ściśle łączy się z ocenianiem. Ocenianie szkolne polega na rozpoznawaniu przez nauczycieli, egzaminatorów poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych. Celem oceniania jest informowanie ucznia, rodziców o poziomie osiągnięć, o uzdolnieniach dziecka, motywowanie ucznia do uczenia się oraz stałe doskonalenie organizacji i metod pracy dydaktyczno−wychowawczej szkoły. Uczeń jest pierwszym i najważniejszym adresatem oceny. Ocena powinna skutecznie wspierać uczenie się ucznia, powinna być sprawiedliwa, wymierna i obiektywna.
System oceniania wewnątrzszkolnego i zewnętrznego podlega stałym modyfikacjom, ciągle się doskonali i przyczynia się do wzrostu kompetencji pomiaru dydaktycznego. Każdy system ma słabe i mocne strony, bo szkoła ma wspomagać wszechstronny rozwój ucznia, kształtować jego pełną osobowość, a nie tylko przygotowywać do zdania egzaminu, zdobywania dobrych ocen. Widzimy brak ścisłej korelacji pomiędzy ocenami szkolnymi i ocenami z egzaminu zewnętrznego. Czytaj dalej 04/2007 Zajęcia pozalekcyjne
W wychowaniu dzieci i młodzieży duże znaczenie ma dobrze zagospodarowany czas wolny oraz dobra organizacja i jakość prowadzonych zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych. Zajęcia te służą rozwojowi zdolności i zainteresowań uczniów, rozbudzają ich potrzeby intelektualne, duchowe, kulturowe, umożliwiają aktywny kontakt z nauką, muzyką, teatrem, sportem, turystyką. Uczą dobrej komunikacji, współdziałania i współpracy, kształtują osobowość, umiejętności społeczne, utrwalają pozytywne wzorce zachowań.
Stale wzrasta zapotrzebowanie na ciekawą, zróżnicowaną programowo, o wysokim poziomie merytorycznym ofertę zajęć czasu wolnego dla wszystkich grup wiekowych. Potrzebni są nauczyciele i instruktorzy dobrze znający metodykę pracy zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych oraz odpowiednio przygotowana baza i wyposażenie szkół i placówek oświatowych do prowadzenia tej działalności.
Szkoły i placówki oświatowe powinny prowadzić kompleksową współpracę w zakresie edukacji czasu wolnego dzieci i młodzieży, ucząc samodzielności i aktywności, współdziałania i współpracy. Czytaj dalej 03/2007 Świetlica szkolna
Dzieci i młodzież wymagają stałej troski i opieki. Dom rodzinny, szkoła, ludzie dorośli powinni zapewniać, w każdym miejscu i w każdym czasie, właściwą opiekę tej grupie osób.
Stosunkowo duża grupa uczniów najmłodszych klas szkoły podstawowej, przed i po lekcjach korzysta ze świetlicy szkolnej. Gimnazjaliści dojeżdżający do szkoły, oczekujący na powrót do domu, również korzystają z tej formy opieki. Niewiele świetlic działa w szkołach ponadgimnazjalnych, w których organizowany jest czas wolny uczniów.
Świetlica szkolna wspomaga rozwój dziecka, jego zdolności, zainteresowania, jest miejscem oddziaływań wychowawczych. Zapewnia wypoczynek, stwarza warunki do działań w grupie wiekowo zróżnicowanej, w klimacie radości i twórczego działania. Organizuje zajęcia ruchowe, plastyczne, teatralne, przygotowuje uroczystości szkolne, rozwija czytelnictwo, stwarza odpowiednie warunki do ewentualnego odrabiania zadań domowych. Czytaj dalej 02/2007 Bezpieczna szkoła
Nasze czasy charakteryzuje brak wrażliwości na wartości uniwersalne, relatywizm postaw, liberalizm, zacieranie różnicy pomiędzy dobrem a złem, prawdą a fałszem. Przybywa młodych osób zagubionych w środowisku społecznym, mających poczucie negatywnego nastawienia otoczenia do nich, reagujących wrogo wobec drugich. Przejawiają oni brak wrażliwości moralnej oraz krytycyzmu w działaniu, dążą do szkodzenia innym, oszukują, kłamią, odrzucają autorytety. Poczucie odrzucenia, czy wręcz skrzywdzenia przez najbliższych, przez środowisko staje się często usprawiedliwieniem ich nagannego postępowania.
Dlaczego młody człowiek zachowuje się agresywnie, jest zdolny do czynów niszczycielskich, nasyconych wrogością? Przyczyn należy szukać w środowiskach kształtujących osobowość młodego człowieka – w patologii życia rodzinnego, niewydolności wychowawczej rodziców, stosowaniu przemocy wobec dzieci, alkoholizmie, awanturach, braku poszanowania drugiej osoby. Czytaj dalej 01/2007 Wychowanie prorodzinne
„Wychowanie do życia w rodzinie” ma poprzedzać realizację powołania do małżeństwa, ma przygotować do określonego sposobu życia, do pełnienia roli męża i ojca, żony i matki.
Pojmowanie swojego życia, dążenie do pełnego człowieczeństwa rozpoczyna się w rodzinie, w tej wspólnocie życia i miłości, w której dziecko uczy się relacji międzyludzkich, systemu wartości, poznaje świat. Życie wśród bliskich, w klimacie prawdy i miłości, w poczuciu bezpieczeństwa zapewnia szczęście i uczy odpowiedzialności za drugiego człowieka, uczy troski o jego dobro.
Każdy uczeń ma spostrzeżenia i doświadczenia wyniesione z własnej rodziny, a także obraz małżeństwa i rodziny lansowany przez środki społecznego przekazu. Ta wiedza, czerpana z różnych źródeł i środowisk, winna być uwzględniana w planowaniu zajęć edukacyjnych „wychowanie do życia w rodzinie. Czytaj dalej