Przez 25 lat ma­tura z ma­te­ma­tyki nie była obo­wiąz­kowa, jako przed­miot szkolny tra­ciła na zna­cze­niu. Ograniczano pro­gramy kształ­ce­nia ma­te­ma­tycz­nego, zmniej­szano liczbę go­dzin ma­te­ma­tyki. Przedmiot uwa­żano za trudny, a dla hu­ma­ni­stów wręcz nie­do­stępny.

W bie­żą­cym roku szkol­nym każdy ma­tu­rzy­sta przy­stą­pił do obo­wiąz­ko­wego eg­za­minu z ma­te­ma­tyki na po­zio­mie pod­sta­wo­wym.

Aby uzy­skać wy­nik po­zy­tywny, musi zdo­być co naj­mniej 30% punk­tów. Około 60% ma­tu­rzy­stów po­piera obo­wiąz­kowy eg­za­min z ma­te­ma­tyki. Wszyscy zda­jący ma­turę do­strze­gają wa­lory kształ­cące tego przed­miotu. Wprowadzenie ma­te­ma­tyki do ka­nonu obo­wiąz­ko­wych przed­mio­tów ma­tu­ral­nych przy­czyni się do pod­nie­sie­nia sku­tecz­no­ści dy­dak­tycz­nej edu­ka­cji ma­te­ma­tycz­nej, do od­zy­ska­nia przez nią wła­ści­wej rangi wśród przed­mio­tów szkol­nych.

Na roz­wój zdol­no­ści i za­in­te­re­so­wań ma­te­ma­tycz­nych uczniów, na efekty osią­gane przez uczniów na ma­tu­rze pra­cują na­uczy­ciele wszyst­kich po­zio­mów na­ucza­nia. Ważną rolę od­grywa me­ry­to­ryczne i me­to­dyczne przy­go­to­wa­nie na­uczy­ciela, jego pa­sja, umie­jęt­ność pracy z każ­dym dziec­kiem, ko­rzy­sta­nie z do­brych po­mocy i ma­te­ria­łów dy­dak­tycz­nych, mo­ty­wo­wa­nie każ­dego ucznia do ucze­nia się ma­te­ma­tyki. Potrzebne są zmiany w na­ucza­niu i w na­sta­wie­niu uczniów do „kró­lo­wej nauk”.

Matematyka uczy lo­gicz­nego my­śle­nia, wy­ko­rzy­sta­nia wie­dzy w prak­tyce. Umiejętności ma­te­ma­tyczne są nie­zbędne w co­dzien­nym ży­ciu, a ab­sol­wenci stu­diów matematyczno−informatycznych z po­wo­dze­niem znaj­dują pracę. To są ar­gu­menty za tym, by ma­te­ma­tyka zna­la­zła na­leżne jej miej­sce w edu­ka­cji.


dr Józef Winiarski
re­dak­tor na­czelny